A broad campaign must be organised for the release of hundreds of students, working people and freedom fighters in Iran who have been detained by the repressive forces in recent days.
As anticipated, the anti-people and dictatorial theocratic regime of Iran have proceeded to deploy large squads of the Guards Corps, Basij militia and the mercenaries of the security forces to violently repress the protest movement of the youth and working people of our nation. As has been the case in recent years, the response of the heads of the dictatorial regime to the people - who are frustrated by the poverty, deprivation, oppression, corruption and lack of freedom - is to accuse them of association with foreign powers and then fire at and detain them.
According to the latest reports received, more than 1500 protesters have been arrested by the security forces of the despotic regime, hundreds have been injured and tens of people have lost their lives during the protests. Yet the popular protests continue across the nation. Tens of militant and freedom-loving students are among the detainees.
Although the roar of the people’s protest can be responded to by bullets here and there and thus inevitably silenced awhile, contrary to the perceptions and will of the heads of the Islamic regime, the strategic demands of the popular protests cannot be crushed through intimidation and suppression forever - demands such as rejecting the despotic theocratic regime; an end to the rule of a bunch of dark-minded, inhumane characters; an end to the oppression and economic injustice resulting from the following and application of neoliberal policies; an end to the unprecedented corruption in the regime and government apparatus; and the establishing of a free, sovereign and democratic Iran. The demand for fundamental changes in the governance of the country from a political system based on the absolute dictatorship of the Supreme Religious Leader is that of the majority of the people of Iran. This is a system whose irrational policies over recent decades have been disastrous for our nation - a system underpinned by neoliberal capitalist socio-economics that has destroyed the productive infrastructure of the country and has driven Iran to unprecedented levels of poverty and deprivation - a system oriented towards, indeed dominated by, rent and brokerage relations and one that concentrates the vast of the country’s economy in the hands of rentiers and a parasitic capitalist mafia, namely the heads of the Guards Corps, the Basij militia force and other security forces. This demand of the people of Iran cannot materialise without a change in the current rulers and the establishment of a government based on the people’s will.
In recent days and alongside the heroic struggle of our nation in various cities, the Tudeh Party of Iran has consistently stated that in order to force the dictatorship to retreat and prepare the conditions for fundamental, democratic and sustainable changes in our country, the united action of all social strata - from the workers and working people to the militant youth, students and women, as well as the freedom-loving and progressive forces - is decisive and instrumental. Without having and presenting a clear and democratic alternative for the current despotic regime, it is not possible to bring together all the layers and forces of the society and challenge the continuation of the dictatorial regime in Iran under a minimum program based on the demands of freedom, social justice, bread, jobs and housing.
Fighting for the release of all the political prisoners and prisoners of conscience - whose ranks are once more swelled by the large number of protesters detained by the regime over recent days - is one of the most important and urgent tasks of the protest movement and all the progressive and freedom-loving forces of the nation. We cannot allow the regime to force the detained activists to make baseless and forged confessions in its courts or media through both physical and mental torture with impunity - as has been its conventional and typical recourse in dealing with opposition. According to reliable reports received, the interrogators and torturers of the regime’s security apparatus are conjuring and preparing scenarios to force the prisoners - who have no access to lawyers and legal advice - to recant through coercion and torture. The freeing of the detained activists from the claws of the dictatorship would be a great victory for the popular movement and a heavy defeat for the regime and its supporters.
We call upon all the freedom-loving and progressive forces of Iran and the world to do all they can to collate and release the names of all the detainees and the places where they are imprisoned, and call for the immediate and unconditional release of all of them. Launching international campaigns, continuing to pressure the regime, organising protest demonstrations and gathering people in front of the prisons to keep vigil and demand the release of the detainees, in the days when the flames of the mass protests are still burning across the country, is a priority.
A salute to all the militant workers, working people, youth, students and women who are detained in the regime’s prisons!
Free all political prisoners immediately and unconditionally!
Victory to the united struggle of the people of Iran against the ruling dictatorial regime!
The Central Committee of the Tudeh Party of Iran
7 January 2018.
* * *
هم‌میهنان گرامی!
همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، رژیم ضدِ مردمی و دیکتاتوری ولایت فقیه با اعزام گستردهٔ نیروهای سپاه، بسیج و مزدوران امنیتی، به سرکوب خشن و گستردهٔ جنبش اعتراضی جوانان و مردم زحمتکش میهن‌مان اقدام کرده است. پاسخِ سران حکومت دیکتاتوری به اعتراض مردم جان به‌لب رسیده از فقر، محرومیت، ظلم، فساد و اختناق، به‌روال سال‌های اخیر، متهم کردن آنان به وابستگی به خارج و سپس به‌گلوله بستن و به‌زنجیر کشیدن آنان بوده است. بر اساس آخرین گزارش‌های رسیده، بیش از هزار و پانصد تن از معترضان به‌وسیلهٔ گزمگان استبداد دستگیر شده‌اند، صدها تن زخمی و ده‌ها تن در جریان این اعتراض‌ها جان خود را از دست داده‌اند، بااینهمه، هنوز اعتراض‌های مردمی در گوشه و کنار ایران ادامه دارد. ده‌ها دانشجوی آزادی‌خواه و مبارز دانشگاه‌های کشور جزو این دستگیرشدگان‌اند.
اگرچه می‌توان خروش اعتراض توده‌ها را اینجا و آنجا با گلوله پاسخ داد و مدت زمانی خاموش کرد، ولی برخلاف اراده و تصور سران حکومت جمهوری اسلامی، نمی‌توان خواست راهبردیِ جنبش مردمی مبتنی بر: طردِ رژیم استبدادی ولایت فقیه، پایان دادن به حکومت مشتی تاریک‌اندیش انسان‌نما، پایان دادن به ظلم و بی‌عدالتی اقتصادی ناشی از سیاست‌های نولیبرالی، پایان دادن به فساد بی‌سابقه در دستگاه‌های دولتی و حکومتی، و برپاییِ ایرانی آزاد، مستقل و دموکراتیک، با سرکوب و ارعاب برای همیشه درهم شکست. خواستِ تغییرات بنیادین در ادارهٔ کشور، از نظام سیاسی‌ای که بر اساس استبداد مطلق حاکمیت دستگاه ولایت (ولی فقیه و نزدیکان او) که سیاست‌های نابخردانهٔ آن در دهه‌های اخیر برای میهن ما فاجعه‌بار بوده است گرفته تا نظام اقتصادی-اجتماعی سرمایه‌داری‌ای نولیبرال که با نابودی زیرساختار تولیدی کشور و حاکم کردن روابط دلالی و رانتی و تمرکز دادن بخشی عظیم از اقتصاد کشور در دست مافیای سرمایه‌داران رانت‌خوار و طفیلی، رهبری سپاه، بسیج و دیگر نیروهای امنیتی، ایران را به ورطهٔ سیاه فقر و محرومیت بی‌سابقه رانده است، خواستِ اکثریت قاطع مردم میهن ماست که بدون تغییر حاکمیت کنونی و استقرار حاکمیتی متکی بر ارادهٔ مردم امکان‌پذیر نخواهد بود.
حزب تودهٔ ایران، در روزهای اخیر و در کنارِ مبارزهٔ قهرمانانهٔ مردم ما در شهرهای مختلف، همواره بر این باور پای فشرده است که: برای وادار کردن استبداد به‌عقب‌نشینی و آماده کردن شرایط به‌منظور به‌وجود آوردن تغییراتی بنیادین، دموکراتیک و پایدار در میهن‌مان، اتحادِ عمل همه قشرهای اجتماعی، از کارگران و زحمتکشان گرفته تا جوانان و دانشجویان و زنان مبارز و همچنین همهٔ نیروهای مترقی و آزادی‌خواه کشور نقشی سرنوشت‌ساز دارد. بدون داشتن و ارائهٔ جایگزینی روشن و دموکراتیک در برابر حاکمیت استبدادی کنونی، نمی‌توان همهٔ قشرها و نیروهای جامعه را زیر برنامه‌‌ای حداقلی پیرامون خواست‌های آزادی، عدالت اجتماعی، نان، کار و مسکن، به صحنهٔ مبارزه کشاند و ادامهٔ حیات حکومت دیکتاتوری در ایران را دشوار ساخت.
هم‌میهنان گرامی!
مبارزه برای آزادی همهٔ زندانیان سیاسی- عقیدتی و انبوه مردم معترضی که در روزهای اخیر به‌دست گزمگان رژیم اسیر شده‌اند ازجمله مهم‌ترین و فوری‌ترین وظیفهٔ جنبش اعتراضی و وظیفهٔ همهٔ نیروهای مترقی و آزادی‌خواه کشور است. نباید اجازه داد رژیم بدون هراس از عواقب کار- همان‌گونه که شیوهٔ سنتی و معمول برخوردش با مخالفان بوده است- انبوه مبارزانی را که به اسارت گرفته است با شکنجه‌هایی فیزیکی و روانی به اعتراف‌هایی بی‌پایه و غیرمعتبر در محاکم قضایی یا رسانه‌‌هایش وادار کند. بر اساس گزارش‌های موثق رسیده، بازجویان و شکنجه‌گران ماشین امنیتی رژیم در محل استقرار خود در سیاهچال‌های رژیم، با وارد آوردن فشار و شکنجه کردن دستگیرشدگانی که هیچ‌گونه دست‌رسی به وکیل مدافع و مشاور حقوقی ندارند، در حال سناریوسازی ابراز ندامت از سوی بازداشت‌شدگان جنبش اعتراضی توده‌ها هستند. آزاد کردن مبارزان دربند از چنگال مزدوران استبداد، پیروزی‌ای بزرگ برای جنبش مردمی و شکستی سنگین برای رژیم و حامیانش خواهد بود. ما از همهٔ نیروهای مترقی و آزادی‌خواه ایران و جهان می‌خواهیم تا برای انتشار لیست اسامی و محل بازداشت اسیران در بندِ رژیم و آزادی فوری و بدون قیدوشرط آنان تمام توان خود را به‌کار گیرند. به‌راه انداختن کارزارهایی جهانی و ادامه دادن به فشار بر رژیم و نمایش اعتراضی و جمع شدن مردم در برابر زندان‌های رژیم و پافشاری بر خواست آزادیِ دستگیر شدگان در روزهایی که هنوز شراره‌های اعتراض توده‌ای در گوشه و کنار کشور روشن است، از اولویت ویژه‌ای برخوردار است.
درود آتشین به همهٔ کارگران، زحمتکشان، جوانان، دانشجویان و زنان مبارزِ اسیر در بندِ رژیم!
آزادیِ بی‌درنگ و بدون قیدوشرط برای همهٔ زندانیان سیاسی!
پیروز باد مبارزهٔ متحد مردم ایران بر ضد حکومت دیکتاتوری حاکم!
کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران
۱۷ دی‌ماه ۱۳۹۶
